حسنش از رخ چو پرده برگيرد
ماه واخجلتاه درگيرد
چون غم او درآيد از در دل
صبر بيچاره راه برگيرد
شاهد جانم و دلم غم اوست
کين به پا آرد آن ز سر گيرد
عشق عمرم ببرد و عشوه بداد
تا ببينى که سر به سر گيرد
دل همى گويدم به باقى عمر
بوسه اى خواه بو که درگيرد
صد غم از عشق او فزون دارد
انورى گر شمار برگيرد
گر دهد بوسه اى وگر ندهد
اندر آن صد غم دگر گيرد