شماره ١٩٤: بدان عزمم که ديگر ره به ميخانه کمر بندم
بدان عزمم که ديگر ره به ميخانه کمر بندم
دل اندر وصل و هجر آن بت بيدادگر بندم
به رندى سر برافرازم به باده رخ برافروزم
ره ميخانه برگيرم در طامات بربندم
چو عريان مانم از هستى قباهاى بقا دوزم
چو مفلس گردم از هستى کمرهاى به زر بندم
گرم يار خراباتى به کيش خويش بفريبد
به زنارش که در ساعت چو او زنار دربندم
ز خير و شر چو حاصل شد سر از گردون برآرد خود
من نادان چه معنى را دل اندر خير و شر بندم
چو کس واقف نمى گردد همى بر سر کار او
همين بندم دل آخر به که در کار دگر بندم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده