«زیارت» در غزلستان
- حافظ شیرازی
- «زیارت» در غزلیات حافظ شیرازی
- ثواب روزه و حج قبول آن کس برد
که خاک میکده عشق را زیارت کرد - به آب روشن می عارفی طهارت کرد
علی الصباح که میخانه را زیارت کرد - عیبم بپوش زنهار ای خرقه می آلود
کان پاک پاکدامن بهر زیارت آمد - بر سر تربت ما چون گذری همت خواه
که زیارتگه رندان جهان خواهد بود - کشته غمزه خود را به زیارت دریاب
زان که بیچاره همان دل نگران است که بود - مولوی
- «زیارت» در دیوان شمس - غزلیات مولوی
- یك مرده به خاك درنماند
گر رنجه شوی كنی زیارت - اگر بر گور من آیی زیارت
تو را خرپشتهام رقصان نماید - روزم به عیادت شب آمد
جانم به زیارت لب آمد - من چو در گور درون خفته همیفرسایم
چو بیایی به زیارت سره بیرون آیم - دل و جان شهید عشقت به درون گور قالب
سوی گور این شهیدان بگذر زیارتی كن - متقیان به بادیه رفته عشا و غادیه
كعبه روان شده به تو تا كه كند زیارتی - ترك زیارتت شها دان ز خری نه بیخری
ز آنك به جان است متصل حج تو بیمسافتی - محرم حق شمس دین ای تبریز را تو شه
كشته عشق خویش را شاه ازل زیارتی - عقل از امید وصل چو مجنون روان شود
در عشق میرود به امید زیارتی