شماره ٣٢٤: مرا کرشمه آن ترک گلعذار بکشت
مرا کرشمه آن ترک گلعذار بکشت
مرا شکنجه آن جعد همچو مار بکشت
سوار مى شد و يک شکل و صد هزار نظر
هم اولين نظرم شکل آن سوار بکشت
مگر که باد صبا برد رخش گلگونش
که جان سوختگان را چراغ وار بکشت
طلب که مى کند امروز خون من که مرا
کمان عشق به پيکان آبدار بکشت
به آشکار و نهان چونکه ز آن خويشم ديد
نهانيم بر خود خواند و آشکار بکشت
هزار بار، ازان ترک خيره کش، فرياد
که همچو من نه يکى بلکه صد هزار بکشت
چو ماهيى که در افتد به دام خسرو را
به قيد زلف در افگند و زار زار بکشت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده