زمانه چون تو دلجويى ندارد
فلک مثل تو مهرويى ندارد
بناميزد نسيمى کان تو دارى
گل سورى ازان بويى ندارد
چو بدخويى کند چشم تو با من
دلم گويد که بدخويى ندارد
تن من موى شد بهر ميانت
چو بهره از ميان مويى ندارد
سر من بر سر زانوست از تو
سر من هيچ زانويى ندارد
سخن بشنو مگر از بنده خسرو
جهان چون او سخنگويى ندارد