شماره ٣١٥: گوشه گيران که ز ايام کنارى دارند
گوشه گيران که ز ايام کنارى دارند
همچو صياد کمينگاه شکارى دارند
بوسه آن لب تيغ است و کنار از هستى
عاشقان گر هوس بوس و کنارى دارند
نور آيينه به اندازه خاکستر اوست
تيره روزان دل خورشيد شعارى دارند
گرچه چون آبله عشاق به ظاهر گرهند
در سراپرده دل طرفه بهارى دارند
نيست ممکن که سرافراز نگردند چو گرد
خاکساران که سر راه سوارى دارند
سطحيان غور معانى نتوانند نمود
بيشتر آينه ها نقش و نگارى دارند
چون توانند بتان چشم ز خودسازى بست؟
که ز هر پاره دل آينه دارى دارند
نيست ممکن همه شب سير چراغان نکنند
در جگر، سوخته هايى که شرارى دارند
به که در دامن روشنگر عشق آويزند
سينه هايى که ز افلاک غبارى دارند
همت از تربت آن قوم طلب کن صائب
که ز سوز دل خود شمع مزارى دارند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده