شماره ٣٤٤: درد را سوختگان تو به درمان ندهند
درد را سوختگان تو به درمان ندهند
جگر تشنه به سرچشمه حيوان ندهند
بيقراران تو چون دامن صحرا گيرند
خار را فرصت گيرايى دامان ندهند
علم رسمى ورق سينه سيه ساختن است
عارفان کودک خود را به دبستان ندهند
روزگارى است که بى پاى ملخ، نزديکان
مور را راه سخن پيش سليمان ندهند
تا درين باغ چو شبنم نشود آب دلت
ره به سرچشمه خورشيد درخشان ندهند
اين چه رسمى است که ارباب سخاوت صائب
به کسى تا دل خود را نخورد نان ندهند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده