شماره ٤٧٧: ز مى فروغ لب يار بيشتر گردد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش پنجم

افزودن به مورد علاقه ها
ز مى فروغ لب يار بيشتر گردد
ز آب، آتش ياقوت شعله ور گردد
چه غم ز زخم زبان است خاکساران را؟
به گرد باد خس و خار بال و پر گردد
تو چون به جلوه مستانه قد برافرازى
فلک چو سبزه خوابيده پى سپر گردد
چنان که صبح شود اختر از نظر پنهان
ز خنده راز دهانش نهفته تر گردد
يکى هزار شود داغ در دل غمگين
زمين سوخته گلشن به يک شرر گردد
نظر به چشمه حيوان سيه نمى سازد
ز آب تيغ شهادت لبى که تر گردد
نمى شود به ضعيف از قوى ستم نرسد
هميشه کوه گران، بار بر کمر گردد
ثمر به سنگ گران است بر سبک مغزان
نهال ما به چه اميد بارور گردد؟
چرا ز مردم بيگانه مردمى جويد؟
به چشم هرکه رگ خواب نيشتر گردد
در بهشت گشايند بر رخش صائب
مرا به ميکده هرکس که راهبر گردد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید