شماره ٥٣٦: خوشم به باده گلگون که رنگ او دارد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش پنجم

افزودن به مورد علاقه ها
خوشم به باده گلگون که رنگ او دارد
رگى ز تلخى آن يار تندخو دارد
سر بريده شبنم به آفتاب رسيد
همان اميد مرا گرم جستجو دارد
چگونه جلوه کند آفتاب يکرنگي؟
درين زمانه که آيينه پشت و رو دارد
همين نه گردن شيطان ز کبر دارد طوق
به هر که بنگرى اين طوق در گلو دارد
ز بوى ياسمن يأس مغز من تازه است
گل اميد ندانسته ام چو بو دارد
ز لاله زار شهادت قدم برون مگذار
بغير تيغ که آبى دگر به جو دارد؟
مجوى سر خط آزادى از فلک صائب
که خود ز کاهکشان طوق در گلو دارد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید