شماره ٦٢٢: ز جوش نشأه ز مغزم بهار مى خيزد
ز جوش نشأه ز مغزم بهار مى خيزد
ز فيض اشک گلم از کنار مى خيزد
چنين که گوشه ابروى صيقل است بلند
کجا ز آينه ما غبار مى خيزد؟
به هر چمن که چو طاوس جلوه گر گرديد
تذرو رنگ ز شاخ بهار مى خيزد
به داغ سينه صائب به چشم کم منگر
جنون ز دامن اين لاله زار مى خيزد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده