شماره ٦٣٠: ترا که روى به خلق است از خدا چه رسد؟

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش پنجم

افزودن به مورد علاقه ها
ترا که روى به خلق است از خدا چه رسد؟
به پشت آينه پيداست کز صفا چه رسد
نه زلف شانه کند نه به چشم سرمه کشد
به خود نمى رسد آن شوخ تا به ما چه رسد!
دويدن است ز نعمت نصيب چشم حريص
ز دانه غير تردد به آسيا چه رسد؟
ز شبنم است مهيا هزار ديده شور
ازين بهار به مرغان بينوا چه رسد؟
ز حرف مردم بيگانه گوش مى گيرم
به آشنا و سخنهاى آشنا چه رسد
به چشم خيره خورشيد آب مى گردد
به ديده من ازان آتشين لقا چه رسد؟
ز چشم منتظران تا به مصر يک دام است
ز بوى پيرهن آخر به چشم ما چه رسد؟
ز عشق قسمت زاهد کلام بى مغزى است
بغير کاه ز خرمن به کهربا چه رسد؟
رساند کسب هوا خانه حباب به آب
به مغز پوچ تو تا صائب از هوا چه رسد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید