شماره ٩٥: هرکه زين گلشن لبى خندانتر از گل بايدش

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
هرکه زين گلشن لبى خندانتر از گل بايدش
خاطرى فارغ ز عالم چون توکل بايدش
پيش تيغ آسمان هرکس نيندازد سپر
جوشن داودى صبر و تحمل بايدش
خرده اى ازمال دنيا در بساط هرکه هست
جبهه واکرده اى پيوسته چون گل بايدش
نغمه پردازى که خواهد روى گل با خودکند
صدهزاران ناله رنگين چو بلبل بايدش
نازک اندامى که مى خواهد در کمند آرد مرا
تاب درموى ميان افزون زکاکل بايدش
هرکه مى خواهد که ازسنجيده گفتاران شود
بر زبان بند گرانى ازتأمل بايدش
صبر برجور فلک کن تا برآيى رو سفيد
دانه چون درآسيا افتد تحمل بايدش
اين کهن معمار، پيرى راکه برگيرد ز خاک
زير بار رهنوردان صبر چون پل بايدش
قطره آبى که دارد در نظر گوهر شدن
از کنار ابر تا دريا تنزل بايدش
هرکه صائب کرد پيش ياراظهار نياز
زهره تيغ جگر سوز تغافل بايدش



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید