شماره ١١٧: کوته انديشى که نفرستد به عقبى مال خويش

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
کوته انديشى که نفرستد به عقبى مال خويش
چشم اميدش بود پيوسته در دنبال خويش
چون مگس در دامگاه عنکبوتان، کرده ام
دست و پا گم ازهجوم رشته آمال خويش
خواب راحت مى کنم در سايه بال هما
تا ز استغنا کشيدم سربه زيربال خويش
مى شود بر ديده خونبار من عالم سياه
هرگه اندازم نظر برنامه اعمال خويش
جوى خون از ديده آيينه مى گردد روان
پرده بردارم اگر از صورت احوال خويش
نيست اظهار جواني، خجلت بى حاصلى است
اين که مى دارم نهان ازهمنشينان سال خويش
داغ مى بخشد ثمر گفتار هرجا درد نيست
پيش بيدردان مکن اظهار صائب حال خويش



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید