شماره ٣٩٠: نقش و نگار مار بود سرنوشت خلق

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
نقش و نگار مار بود سرنوشت خلق
با زهر کرده اند همانا سرشت خلق
هر خوشه صد زبان ملامت کشيده است
زنهار چشم رزق ندارى ز کشت خلق
از بهر نان در آتش حرصند روز و شب
بود از گل تنور همانا سرشت خلق
مردم ز بيم آتش دوزخ درآتشند
مارا خدا پناه دهد از بهشت خلق
سوزن به دل ز رشته مريم شکسته ام
برزخم من چه بخيه زند دست رشت خلق؟
چون غنچه بالشم سر زانوى وحدت است
در زير سنگ نيست سر من زخشت خلق
با صد چراغ مى طلبم عيب خويش را
کو فرصتى که فرق کنم خوب وزشت خلق؟
در تنگناى بيضه عنقا گريخته است
صائب ز بس رميده از اطوار زشت خلق



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید