شماره ٧٠٨: ز گفت و گو سبک چون موج طوفان ديده مى گردم

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
ز گفت و گو سبک چون موج طوفان ديده مى گردم
ز خاموشى گران چون گوهر سنجيده مى گردم
ز چشم شور آب زندگانى تلخ مى گردد
از آن چون خضر برگرد جهان پوشيده مى گردم
ز بس کاهيده ام از سرد مهريهاى غمخواران
با اندک روى گرمى موى آتش ديده مى گردم
نسيم مصر اگر در کلبه احزان من آيد
زوحشت مضطرب چون شمع صرصر ديده مى گردم
ندارد ريشه در خاک تعلق گردباد من
خس و خاشاک هستى را به هم پيچيده مى گردم
در آن وادى که گل از زخم خارش مى توان چيدن
ز کوته ديدگى با دامن برچيده مى گردم
مرا روزى که آن خورشيد سيما در نظر آيد
چو اشک خود تمام شب به گرد ديده مى گردم
مجو از من سخن در بزم آن آيينه رو صائب
که در بيرون محفل من نفس دزديده مى گردم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید