شماره ٢١٠: هر که چون پروانه بى باک، مست آتش است

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش دوم

افزودن به مورد علاقه ها
هر که چون پروانه بى باک، مست آتش است
هر کجا پر مى زند بر روى دست آتش است
ربط ما با داغ عالمسوز عشق امروز نيست
سالها شد اين سمندر شير مست آتش است
نيست حسن و عشق را از هم جدايى جز به نام
هر که بر پروانه خندد در شکست آتش است
نفس اگر بر عقل غالب شد، همان مغلوب اوست
دود بر آتش سوار و زير دست آتش است
مصرع صائب جگرسوزست چون تير شهاب
اين خدنگ گرمرو، گويا ز شست آتش است



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید