شماره ٢٦٨: تندخويى با خلايق، مهر را کين کردن است
تندخويى با خلايق، مهر را کين کردن است
آفرين را در دهان خلق نفرين کردن است
شادى ما غافلان در زير چرخ سنگدل
خنده کبک مست را در چنگ شاهين کردن است
لب به شکر خنده وا کردن درين بستانسرا
خون خود چون گل حلال دست گلچين کردن است
آرزو را محو از دلهاى سنگين ساختن
بيستون را ساده از تمثال شيرين کردن است
غافل از رحلت درين جسم سبک جولان شدن
فکر خواب عافيت را خانه زين کردن است
گفتگوى عاشقى با زاهدان دل سياه
از سيه مغزي، به خون مرده تلقين کردن است
حاصل خاک مراد کشور هندوستان
نامرادان وطن را کام شيرين کردن است
مستمع را دل به داغ بى شعورى سوختن
شعر خود ناخوانده بى تابانه تحسين کردن است
هست اکسيرى اگر صائب درين عبرت سرا
روى سرخ خويش را از درد زرين کردن است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده