شماره ٦٩: گشود برقع وطوفان حسن عالم سوخت

غزلستان :: عرفی شیرازی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
گشود برقع وطوفان حسن عالم سوخت
متاع شادى وغم جمع بود درهم سوخت
که زد بداغ دلم دامن کرشمه که باز
به نيم شعله همه خانمان مرهم سوخت
فروغ حسن که در گلشن بهشت افتاد
که برگ لاله وگل در ميان شبنم سوخت
بالعطش بگشالب که خضر وادى عشق
گلوى تشنه درآب حيات زمزم سوخت
خراب ساقى عشقم که جام وجرعه او
کليم راکف دست ومسيح رادم سوخت
دلم بگوشه نشينان قدس ميلرزد
که حسن اوگل خوبى نچيده عالم سوخت
بلوح مشهد پروانه اين رقم ديدم
که آتشى که مرا سوخت خويش راهم سوخت
خوشم که سوخت دوکون از غمت ازآن خوشتر
که کس بداغ دل عرفى ازغمت کم سوخت



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید