کو شورشى که صحبت شادى بهم خورد
غم خون دل بريزد ودل خون غم خورد
زهر غم تو گر نچگانم بکام خضر
آب حيات ريزد و خاک عدم خورد
نازم بدان کرشمه که جاى کباب و مى
خون فرشته و دل مرغ حرم خورد
زخم زجاج دوست ندارد تراوشى
کوشيشه دلى که بديوار غم خورد
گر شرح کاو کاو غم او رقم کنم
دود از رقم برآيد و مغز قام خورد
ميجو شدم زهر سرمو چشمه چشمه خون
هر گه که دل بذوق شهادت قسم خورد
نامش ز لوح همت عرفى برون نويس
آن تشنه کاب خضر ز جام کرم خورد