شماره ٣٧٨: از گريه هاى ببهده سرتا بپا ترم
از گريه هاى ببهده سرتا بپا ترم
هر چند بيش گريه کنم بى صفا ترم
با آنکه عمرهاست که بيگانه منست
هر روز با کرشمه او آشنا ترم
رضوان چگونه گوش بدستان من کند
کز بلبلان گلشن او خوشنواترم
خود را چه سان فروشم وکس چون خرد مرا
کز گوهر طبيعت خود بى بهاترم
نتوان دم از قبول بدين مايه زد که من
از صوفيان گوشه نشين بى رياترم
اى کام بخش غمزه اگر بينوا کشى
اول مرا که از دل خود بينوا ترم
بيمهرى تو دمبدم افزونترست و من
از مهربانى تو محبت فزا ترم
با شيوه هاى عشق که سرکش کسى نيافت
از نيش غمزه تو بدل آشنا ترم
يکروز غم بشب نرساندم که تا نگفت
صد شکر کامشب از همه شب فتنه زاترم
گر در زمانه يار وفادار ديدمى
معلوم او شدى که ازو باوفاترم
عرفى بتاز بر اثر نور دانشم
کز ماه و آفتاب ترا رهنما ترم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده