شماره ١٠٩: هميشه ديده سوزن ازان به دنبال است
هميشه ديده سوزن ازان به دنبال است
که قبله نظرش رشته هاى آمال است
به خرمن دگران هر که مى پرد چشمش
هزار رخنه فزون در دلش چو غربال است
غبار کوچه عشق است کيمياى مراد
خوشا سرى که درين رهگذار پامال است
به ظلمتى که ز دوران رسد گرفته مباش
که خنده شب ادبار، صبح اقبال است
ز طعن بيخردان اهل دل نينديشند
که نقل مجلس ديوانه سنگ اطفال است
دل و زبان چو يکى شد، سخن بلند شود
به هيچ جا نرسد طايرى که يک بال است
هواى عالم آزادگى است بر يک حال
ز برگريز خزان سرو فارغ البال است
اگر به چشم بصيرت نظر کنى صائب
چه نيشها که نهان در پرند اقبال است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده