شماره ٦٩٢: دهد به روزن اگر نور، مهر تابان طرح
دهد به روزن اگر نور، مهر تابان طرح
به عاشقان دهد آن ماه چشم حيران طرح
درين رياض دل تنگ را غنيمت دان
مده چو غنچه به دست صبا گريبان طرح
دلش گشاده شود کى ز کوچه گردى شهر؟
سبکروى که به مجنون دهد بيابان طرح
مجو ز چرخ غلط بخش، التفات بجا
که مى دهد به مه مصر چاه و زندان طرح
به دامنش نشيند غبار روز حساب
به دادخواه دهد خسروى که دامان طرح
کند دهان صدف را ز شکر گوهربار
به قطره اى که دهد ابر نوبهاران طرح
به نکهتى نکند ياد، عندليبان را
به خار خشک دهد آن که گل به دامان طرح
ز کشت تشنه ما همچو برق مى گذرد
به شوره زار دهد آن که گل به دامان طرح
ز کشت تشنه ما همچو برق مى گذرد
به شوره زار دهد که ابر احسان طرح
چو نقطه کرد به من تنگ دستگاه سخن
به طوطى آن که ز آيينه داد ميدان طرح
صد ز تشنه لبى سينه مى نهد بر ريگ
به شوره زار دهد قطره ابر نيسان طرح
بلند قدرى خردان نمى شود معلوم
به مور تا ندهد دست خود سليمان طرح
چو بار طرح به ميزان غيرت است گران
اگر دهند دو عالم به من کريمان طرح
چو گردباد شود عاقبت بيابان مرگ
دهد به توسن نفس آن کسى که ميدان طرح
ز حرف شيرين، شکرستان شود گوشش
به طوطيان دهد آن کس که شکرستان طرح
به داغ عشق سزاوار نيست سينه غير
به شوره زار کنى تا به کى گلستان طرح؟
برون مده غم دل را که عاملان بخيل
به خانه هاى رعيت دهند مهمان طرح
گرفت روى ترا خط سبز، اينش سزاست
دهد به طوطى از آيينه آن که ميدان طرح
ز درد و داغ محبت مپيچ سر صائب
که رد نگردد جنسى که داد سلطان طرح
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده