شماره ٢٣٨: ز مهر آن پرى رويم دل ديوانه روشن شد
ز مهر آن پرى رويم دل ديوانه روشن شد
سراسر مشعلى شد دل تمام اين خانه روشن شد
شرارى بر دل آن آشنا ننشست آن را هم
وزين مشعل دل تاريک هر بيگانه روشن شد
شبى آمد بدين ويرانه گفتا اى فلان چونى
کشيدم آهى از دل سقف اين ويرانه روشن شد
فروغ آهم از دل دل ز مهرش روشنى دارد
ز در شبچراغ عشق اين کاشانه روشن شد
چو آبم برد اين آتش زاشگم ديده شد دريا
چو روزم تيره شد از غم ز آهم خانه روشن شد
چو آه آتش افشانم ز سوز دل بگردون شد
کواکب از شرار اين دل ديوانه روشن شد
چو روى اين غزل را (فيض) در طور حقيقت کرد
ز فيض آن دل هر عاقل و ديوانه روشن شد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده