شماره ٣٠٥: چکنم دلى را که ترا نباشد

غزلستان :: فیض کاشانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
چکنم دلى را که ترا نباشد
چکنم تنى را که بقا نباشد
بزمين زنم سر بفنا دهم جان
برهت سر و جان چو فدا نباشد
بروم در آتش اگرم برانى
که بسوزم آنرا که سزا نباشد
شکنم دو پا را برهت ار نپويد
ببرم دو دست ار بدعا نباشد
بکنم دو چشمى که ترا نبيند
نبود درو نور و ضيا نباشد
ببرم زبانرا چه نگويدت شکر
دو لبم به بندم چه ثنا نباشد
نخورم ز نانى که نه طاعت آرد
چکنم طعامى که غذا نباشد
بکجا برم تن نکشد چو بارت
بکجا برم جان چو فدا نباشد
دلم ار نسازد ببلاى عشقت
سزد ار بسوزد چو سزا نباشد
بجفا بسوزم ببلا بسازم
که شنيد عشقى که بلا نباشد
بجهنم آيم چو توئى در آنجا
نروم بجنت که لقا نباشد
لب (فيض) بندم ز حديث اغيار
که حدث بود کان ز خدا نباشد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید