شماره ٥٩٤: اگر آهى کشم دريا بسوزم

غزلستان :: فیض کاشانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
اگر آهى کشم دريا بسوزم
وگر شورى کنم دريا بسوزم
شود دل شعله چون بر ياد روئى
شوم تن شمع و سر تا پا بسوزم
کنم هر چند پنهان آتش جان
ميان انجمن پيدا بسوزم
خوشم با سوختن در آتش عشق
بهل تا من در اين سودا بسوزم
در آنجا هر که باشد هر چه باشد
بسوزد ز آتشم هر جا بسوزم
کنم گر اقتباسى ز آتش قدس
وجود خويش سر تا بسوزم
نيارم تاب يا آرم ندانم
تجلى کن بسازم يا بسوزم
نه من ماند نه ما ماند چو آئى
بيا تا بى من و بى ما بسوزم
ترا خواهم مرا گر تو نخواهى
تجلى بيشتر کن تا بسوزم
بسوزد ظاهر و باطن ز سوزم
اگر پيدا و گر پنهان بسوزم
ز سوز جان اگر حرفى نويسم
ورق را سربسر يکجا بسوزم
چون (فيض) ار دم زنم از آتش دل
زبان و کام با لبها بسوزم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید