شماره ١٦٧: آواز حسنت اى جان هفت آسمان بگيرد
آواز حسنت اى جان هفت آسمان بگيرد
سلطان عشقت اى مه هر دو جهان بگيرد
زلف تو گر به عادت خود را کمند سازد
مرغ از هوا درآرد، مه ز آسمان بگيرد
ماهى است عارض تو کاندر سپهر خوبى
چون از افق برآيد آفاق جان بگيرد
در پاى غم فکنده است هجر تو عالمى را
زنهار وصل را گو تا دستشان بگيرد
وصلت به کار ايشان دست از ميان برآرد
گر هجر تو به زودى پاى از ميان بگيرد
گرخوش خوئى ندارى خاقانى آن نداند
داند که خوش نگارى اين را به آن بگيرد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده