شماره ٨٤: چه قدر سرخوشى از باده انگور کنيم

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هشتم

افزودن به مورد علاقه ها
چه قدر سرخوشى از باده انگور کنيم
به که پيمانه خود از سر منصور کنيم
ما که از پرتو مهتاب نظر مى بازيم
به چه طاقت هوس انجمن طور کنيم
ما چو نرگس به تن خويش نظر باخته ايم
به چه رو چشم به رخساره منظور کنيم
نمکى نيست درين عالم پرشور، مگر
از نمکدان قيامت دهنى شور کنيم
بروى اى برق سبکسير که در خرمن ما
دانه اى نيست که قفل دهن مور کنيم
عارفان غوره خود را مى گلگون کردند
ما بر آنيم که صهباى خود انگور کنيم
جاده روشن شمشير بود دست بدست
صائب از مرگ چرا منزل خود دور کنيم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید