شماره ٣٣٠: يک عمر ز هر خار و خسى ناز کشيديم

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هشتم

افزودن به مورد علاقه ها
يک عمر ز هر خار و خسى ناز کشيديم
تا بوى گلى از چمن راز کشيديم
چون برگ گل افزود به رسوايى نکهت
هر پرده که بر چهره اين راز کشيديم
بيطاقتى از خرمن ما دود بر آورد
تا رخت به انجام ز آغاز کشيديم
آسودگى کنج قفس کرد تلافى
يک چند اگر زحمت پرواز کشيديم
نشناخت کس از جوهريان جوهر ما را
صائب گهر خود به صدف باز کشيديم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید