شماره ٧٥٩: در آتش است نعل مى ناب ديگران

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هشتم

افزودن به مورد علاقه ها
در آتش است نعل مى ناب ديگران
رنگين مساز خانه ز اسباب ديگران
اشکى که شوريد از دل غمگين غبار دارد
خوشتر بود ز گوهر سيراب ديگران
بيداريى که جمع شود با خيال دوست
صد پرده به بود ز شکر خواب ديگران
پهلوى لاغرى که کند کار بوريا
خوشتر بود ز بستر سنجاب ديگران
تا هست نم ز خون جگر در پياله ام
لب تر نمى کنم ز مى ناب ديگران
تا مى توان ز رخنه دل فتح باب جست
حاجت نمى بريم به محراب ديگران
تا مى توان نمود قناعت به آب خشک
هرگز مجوى طعمه ز قلاب ديگران
با آبرو بساز که چون آب تلخ و شور
گردد زياده تشنگى از آب ديگران
باشد ز خود چو گوهر شب تاب نور من
مستغنيم ز پرتو مهتاب ديگران
چون خانه اى بود که برآرد ز خويش آب
گردد دکان هر که به دولاب ديگران
آن دست خشک باد که همچون سبو نشد
دست تسلى دل بى تاب ديگران
صائب مرا ز نام چه حاصل، که چون نگين
تر مى کنم زمين خود از آب ديگران



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید