شماره ١٢٣: درين ادبکده جز سر بهيچ جا مگذار
درين ادبکده جز سر بهيچ جا مگذار
جهان تمام زمين دلست پا مگذار
چو خامه تا نکشى خفت نگونسارى
بحرف هيچکس انگشت ژاژ خامگذار
تظلم ضعفا چند گيردت دنبال
بهر رهى که روى گرد بر قفا مگذار
درآتشيم زبرق گذشته فرصت
سپند تا نجهى پا بخاک ما مگذار
جهان قلمرو مشق سياه کارى نيست
چو امتحان قلم نقطه جابجا مگذار
مقيم خلوت ناموس بى نشانى باش
درت اگر همه دست و دلست وامگذار
قناعت آينه ئى نيست مختلف تمثال
غبار خود بره منت صفا مگذار
ترانه نگه واپسين چه ابرام است
زخود وديعت حسرت درين سرا مگذار
جبين شمع بقدر نم آشيان صباست
تو نيز يک دو عرق دامن حيا مگذار
حمايت تو بهارآفرين چتر گل است
بفرق بى کلهان دست بى حنا مگذار
شنيده ام توئى آنجا که کس نميباشد
مرا زقافله ئى بيکسان جدا مگذار
بداغ ميرسد از شعلهاى شمع آواز
کزين شررکده رفتيم ما تو جا مگذار
رموز دهر عيانست فهم کن (بيدل)
بناى فطرت خود برفسانه ها مگذار
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده