شماره ١٩٩: اشکم قدم آبله فرسا ننهد پيش

غزلستان :: بيدل دهلوی :: غزليات - بخش ششم

افزودن به مورد علاقه ها
اشکم قدم آبله فرسا ننهد پيش
تا رفتن دل پاى تقاضا ننهد پيش
دل سجده فروش سر کوئيست کز آنجا
خاکم همه گر آب شود پا ننهد پيش
کيفيت يادت زخودم مى برد آخر
اين جرعه محالست که مينا ننهد پيش
حيرانى ما صفحه ئى صد رنگ بيانست
آينه بساط لب گو يا ننهد پيش
ما و نم اشکى و سجود سر راهى
تسليم وفا تحفه بهر جا ننهد پيش
روشن نتوان کرد سواد خط هستى
تا نسخه ئى عبرت پر عنقا ننهد پيش
ما بيخبران سربگريبان جنونيم
مجنون قدم از دامن صحرا ننهد پيش
پروانه نيرنگ سحرگاه ندارد
مشتاق تو آينه فردا ننهد پيش
جز سوختن از داغ حضورى نتوان يافت
آن به که کسى آينه ما ننهد پيش
در راه تو دلرا زپرافشانى رنگم
ساز قدمى هست مبادا ننهد پيش
آنجا که بود تيغ تو خضر ره تسليم
آن کيست که چون شمع سر از پا ننهد پيش
همت خجلست از هوس دست فشاندن
کز چرخ سرى تا بثريا ننهد پيش
حرصت همه گر قطره تقاضاست حذر کن
تا کاسه دريوزه دريا ننهد پيش
مفتست غنا چشمى اگر سير توان کرد
زين بيش کسى نعمت دنيا ننهد پيش
(بيدل) شمرد بند گريبان ندامت
آن دست که در خدمت دلها ننهد پيش



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید