شماره ٣٤٨: اى ز زلف تو مشک تر بويى
اى ز زلف تو مشک تر بويى
وز ميان تو تا عدم مويى
گل ز تو نرم شد چنان که به باغ
نرميى مى کند به هر تويى
ماه نو گردد از تو زير و زبر
گر اشارت کنى به ابرويى
پيش چوگان زلفت از سر حال
سر زده مى رويم چون گويى
چند جا خويش را کنم قربان
کت نبيند کسى ز هر سويى
يار من رو متاب يا بنماى
جاى ديگر چو روى خود رويى
پهلوى من نشين که بى تو شبى
بر زمينم نسود پهلويى
خنده اى کن که بى خيال لبت
درد خسرو نديد دارويى
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده