شماره ١١٠: گل چهره اى که مرغ دلم صيد دام اوست

غزلستان :: محتشم کاشانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
گل چهره اى که مرغ دلم صيد دام اوست
زلفش بنفشه ايست که سنبل غلام اوست
همسايه ام شده مه نو آن که ماه نو
فرسوده خشتى از لب ديوار و بام اوست
صيت سبک عيارى من در جهان فکند
سنگين دلى که سکه تمکين به نام اوست
در مرده جنبش آيد اگر خيزد از زمين
آن فتنه زمان که قيامت قيام اوست
هرچند نيست کار دل من به کام من
من خوش دلم به اينکه دل من به کام اوست
برتافته است مدعيم دست اختيار
از بس که بازويش قوى از اهتمام اوست
محروم نيست از شکرستان او کسى
جز محتشم که طوطى شيرين کلام اوست



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید