شماره ٣٠: جنت در بسته سازد مهر خاموشى ترا

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
جنت در بسته سازد مهر خاموشى ترا
چهره زرين مى کند چون به، نمدپوشى ترا
حلقه ذکر خدا گردد لب خاموش تو
گر شود توفيق از مردم فراموشى ترا
خانه داري، در گذار سيل لنگر کردن است
مى شود حصن سلامت، خانه بر دوشى ترا
هوشمندى مى برد بيرون ترا از آب و گل
مى نمايد صورت ديوار، بيهوشى ترا
گوش اگر دارى درين بستانسرا هر غنچه اى
مى کند با صد زبان تلقين خاموشى ترا
غافلى چون رشته کز سيمين بران روزگار
رنج باريک است حاصل از هم آغوشى ترا
خنده چون ميناى مى کم کن که چون خالى شدى
مى گذارد چرخ بر طاق فراموشى ترا
آنچنان کز خار آتش را فزايد سرکشى
بيش شد رعنايى نفس از خشن پوشى ترا
هوشيارى زنگ غفلت مى برد صائب ز دل
دل سيه چون لاله مى گردد ز مى نوشى ترا



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید