شماره ١٤٣: بشکفد پروانه چون در انجمن بيند مرا
بشکفد پروانه چون در انجمن بيند مرا
خيزد از بلبل فغان چون در چمن بيند مرا
مصرع برجسته آهم چنين کاستاده ام
آب گردد شمع اگر در انجمن بيند مرا
چرخ عاجز کش که چون شمع آتشم در جان زده است
چشم دارم بر مزار خويشتن بيند مرا!
منت شمع تجلى مى نهد بر بخت من
کرم شب تابى فلک چون در لگن بيند مرا
زان نمى بندم لب خواهش که اين چرخ خسيس
روزيم را مى برد گر بى دهن بيند مرا
سرمه خاموشيى خواهم که گوش پرده در
چون لب پيمانه بيزار از سخن بيند مرا
همچو گرگ از يکدگر چشم حسودش مى درد
گر ز نقش بوريا در پيرهن بيند مرا
ناخن من آبروى تيشه فرهاد ريخت
آه اگر شيرين به چشم کوهکن بيند مرا
تا عقيق از سادگى سنجيد خود را با لبش
جوش غيرت تشنه خون يمن بيند مرا
گر چنين صائب غريبان را نوازش مى کند
چشم بگشايد چو غربت، در وطن بيند مرا
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده