شماره ٢٠١: نيست يک جو غم ز بى برگى دل آزاده را

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
نيست يک جو غم ز بى برگى دل آزاده را
تخم خال عيب باشد اين زمين ساده را
عشرت روى زمين در خاکسارى بسته است
بيم افتادن نمى باشد ز پا افتاده را
بر سر گفتار، دل را خامشى مى آورد
جوش مستى در خم سربسته باشد باده را
هر که پامال حوادث شد به منزل مى رسد
از رسيدن پيچ و خم مانع نگردد جاده را
از نظر افتادن اغيار، عين رحمت است
شکوه بى موقع بود عضو به جا افتاده را
مى کند قرب خسيسان پاک گوهر را خسيس
مى پرد بهر پر کاهى نظر بيجاده را
چون کف بى مغز باشد پيش دريا دل، سبک
زاهد اندازد به روى آب اگر سجاده را
نيست صائب قسمت منعم به جز حسرت ز مال
اشتها در غيب باشد نعمت آماده را



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید