شماره ٢٨٢: بى کسى را کعبه مقصود مى دانيم ما

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
بى کسى را کعبه مقصود مى دانيم ما
خضر را شمشير زهرآلود مى دانيم ما
هستى مطلق بود از خودنمايى بى نياز
هر چه آيد در نظر نابود مى دانيم ما
نيست ما را وحشتى از برگريزان حواس
اين زيان ها را سراسر سود مى دانيم ما
بار منت برنمى تابد دل آزادگان
ترک احسان را ز مردم جو مى دانيم ما
آفتاب و ماه را با آن ضيا و روشنى
ديده هاى شير خشم آلود مى دانيم ما
حق به دست ماست گر چشم از جهان پوشيده ايم
آسمان را خانه پردود مى دانيم ما
شورش محمود، عالم را اگر بر هم زند
از اياز عاقبت محمود مى دانيم ما
با دل بى آرزوى خويش مى بازيم عشق
رتبه اين آتش بى دود مى دانيم ما
برنمى دارد رعونت خاطر آزادگان
سرو را شمشير زهرآلود مى دانيم ما
حلقه در از درون خانه باشد بى خبر
ديده هاى باز را مسدود مى دانيم ما
دعوى هستى درين ميدان دليل نيستى است
هر که فانى مى شود موجود مى دانيم ما
در شبستان رضا تيغ زبان شکوه نيست
شمع ناحق کشته را خشنود مى دانيم ما
در دل هر کس که صائب آه دردآلود نيست
بى تکلف، مجمر بى عود مى دانيم ما



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید