شماره ٥٣٥: مى کند گرم طلب شعله آواز مرا

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
مى کند گرم طلب شعله آواز مرا
مى شود زمزمه بال و پر پرواز مرا
سرمه خامشى من بود از تنهايى
مى شود ناله دو بالا ز هم آواز مرا
آنقدر تنگدل از نقش پر و بال خودم
که مه عيد بود چنگل شهباز مرا
مى کند مست مرا ناله مرغان چمن
بود از نغمه رنگين مى شيراز مرا
منم آن دايره بى سر و پا چون گردون
که خبر نيست ز انجام و ز آغاز مرا
نتراود ز لبم چون لب پيمانه سخن
نشود بى خبرى پرده در راز مرا
بار منت به دل روشن شمع است گران
بيشتر دست حمايت گزد از گاز مرا
زده ام مهر خموشى به لب خود صائب
نيست پروا ز سخن چينى غماز مرا



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید