شماره ٦٦٢: رسيده است به معراج اوج پستى ما

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
رسيده است به معراج اوج پستى ما
هزار پايه کم از نيستى است هستى ما
به هر چه چشم گشاديم، عشق مى بازيم
گرفت روى زمين را صنم پرستى ما
نسيم صبح فنا تيغ بر کف استاده است
نفس چگونه برآرد چراغ هستى ما؟
به گوش، خنده ميناى مى گران آيد
ز بس که هست سبکروح، خواب مستى ما
غذاى روح به تن مى دهيم از غفلت
به خويش خاک ببالد ز تن پرستى ما
غنيمت است دمى آب خوش درين عالم
به ذوق آب خمارست مى پرستى ما
شبى که سايه کند مى به جام ما صائب
سياه روز نگردد چراغ هستى ما



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید