شماره ٧٤٦: از خصم کجروست چه غم راست خانه را؟

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
از خصم کجروست چه غم راست خانه را؟
تير کج است آيه رحمت نشانه را
اشک از دل دو نيم شود با اثر که خاک
کرد از خراش سينه برومند دانه را
از غافلان زبان نصيحت کشيده دار
ضايع مکن به اسب حرون تازيانه را
دل را مده عنان تصرف به دست نفس
از دزد پاس دار کليد خزانه را
مرغى که زيرک است درين طرفه صيدگاه
بيند به يک نظر گره دام و دانه را
ز اصلاح بى نياز بود خط اوستاد
زنهار ره مده به خط سبز شانه را
چون غافلان فريب خوشامد مخور که هست
در پرده خوابهاى گران اين فسانه را
تا همچو باد، عمر سبکرو نرفته است
سستى مکن، ز کاه جدا ساز دانه را
آه هواپرست به مقصد نمى رسد
نتوان زدن به تير هوايى نشانه را
ممنون شوم ز هر که به من کج کند نگاه
تير کج است آيه رحمت نشانه را
اين زهر، سازگار به عادت نمى شود
برخورد کنم چگونه گوارا زمانه را؟
دارد همان سر از پى ما سيل حادثات
صائب به آب اگر چه رسانديم خانه را



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید