سؤال از حقيقت کاينات
اى پژوهنده حقايق کن
نفسى رخ درين دقايق کن
هر چه پرسم ترا بهانه مجوى
پيش من کج نشين و راست بگوى
اين جهانى که اندوريى تو
چيست؟ با خود يکى نگويى تو
اصل او از کجا هويدا شد؟
بود يا خود نبود و پيدا شد؟
چه نخست از عدم پديد آمد؟
که مرين گنج را کليد آمد
متحرک چراست چرخ بلند؟
از چه ساکن شد اين زمين نژند؟
آن يکى گرم و گرد گرد چراست؟
وين يکى با سکون و سرد چراست؟
اين تف و باد و آب و گرد از چيست؟
وين تر و خشک و گرم و سرد از چيست؟
به چه چيز اين زمين قرار گرفت؟
وز چه اين تخم بيخ و بار گرفت؟
ظلمت اين شب سياه از چيست؟
نور اين آفتاب و ماه از چيست؟
از چه اين قلعه سربلند آمد؟
کدخدا چون و خانه چند آمد؟
چند از آن مادرند و چند پدر؟
چندشان دخترست و چند پسر؟
تو چه چيزي؟ چه جوهري؟ چه کسي؟
نرسيدى به خويش، در چه رسي؟
اين خرد خود کجا و روح کدام؟
دل که و نفس را چه باشد نام؟
چون فتادى به شهر بيگانه؟
به چه کار آمدى درين خانه؟
اين فرستادن پيمبر چيست؟
با تو گر نيست اين سخن با کيست؟
از چه پرهيز واجبست اينجا؟
چه حجاب و که حاجبست اينجا؟
سازگارى و مردمى چه بود؟
آدم از چيست و آدمى چه بود؟
زندگانى چگونه بايد کرد؟
چه کسان را نمونه بايد کرد؟
خلق هر منزلى کدام بود؟
منزل اصل را چه نام بود؟
آنچه ديدى ز سر گدشت بگوى
به چه خيزست باز گشت؟ بگوى
چيست اين دوزخ و بهشت کجاست؟
پرسش حال خوب و زشت کجاست؟
تن و جان را عذاب چون باشد؟
هول يوم الحساب چون باشد؟
اصل اينها چو نيست جز يک حرف
ز چه پيدا شد اين تفاوت ژرف؟
کار اين سلطنت مجازى نيست
باز دان اين، که کار بازى نيست
همه دانستنيست اين به درست
گر ندانسته اى گناه از تست
به در آور اصول آن زين جام
تا به کيخسروى برارى نام
اگر اين نکتها ندانى تو
اندرين خاکدان بمانى تو
آخر اين آمدن بکارى بود
وز براى چنين شمارى بود
ورنه اين دردسر چه ميبايست؟
همه خود بود هر چه ميبايست
تو بدان آمدى که کار کنى
زين جهان دانش اختيار کنى
همه را بنگرى و دريابى
رنج بينى و دردسر يابى
چيست ناموس؟ دل بر او بندى
کيست سالوس؟ خوش بروخندى
دانش اين حوالتست به تو
وز خدا اين رسالتست به تو
تا حدوث از قدم پديد شود
نسبت بيش و کم پديد شود
ترک اين عالم فنا گويى
ملک جاويد را ثنا گويى
جز به علم اين کجا توان دانست؟
نفس بى علم هيچ نتوانست
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده