شماره ١: گر به ظاهر جسم را روشن گهر مى پرورد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش چهارم

افزودن به مورد علاقه ها
گر به ظاهر جسم را روشن گهر مى پرورد
بر اميد کاستن همچون قمر مى پرورد
بيکسان را مى کند گردآورى حفظ اله
زال را سيمرغ زير بال و پر مى پرورد
از نگاه گرم معشوق است دل را آب و تاب
لعل را خورشيد تابان از نظر مى پرورد
از حرام آن کس که آرد نعمت الوان به دست
خون فاسد را براى نيشتر مى پرورد
از بزرگان روى دل با زيردستان عيب نيست
زير دامن کبک را کوه و کمر مى پرورد
گلشن آرايى که دارد از بصيرت بهره اى
سرو را بيش از درخت پرثمر مى پرورد
مى کند ايام کاهش را به خود چون مه دراز
هر تهى مغزى که تن را بيشتر مى پرورد
اندکى دارد خبر از اشک دردآلود من
هر که طفلى را به صد خون جگر مى پرورد
چرخ سنگين دل کند آهن دلان را تربيت
بيضه فولاد تيغ بدگهر مى پرورد
پشت آيينه است صائب زنگيان را پرده پوش
چرخ از آن پيوسته صائب بى هنر مى پرورد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید