شماره ٣٣٧: غنچه اين باغ بوى پاره دل مى دهد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش چهارم

افزودن به مورد علاقه ها
غنچه اين باغ بوى پاره دل مى دهد
شاخ گل يادى ز دست و تيغ قاتل مى دهد
کم نگردد فيض حسن از پرده داريهاى شرم
شمع در فانوس نور خود به محفل مى دهد
حاصل زهد ريايى جز کف افسوس نيست
دانه چون پنهان شود در خاک حاصل مى دهد
دامن صدق طلب هرکس که مى آرد به دست
گام اول پشت بر ديوار منزل مى دهد
مى کشد ميدان که دريا را در آغوش آورد
موج اگر دامن به دست خشک ساحل مى دهد
کشتن بى زخم مى خواهم، که زخم بى ادب
بوسه گستاخانه بر شمشير قاتل مى دهد
خون من از بس که با پيکان او جوشيده است
در رگ من موج خون بانگ سلاسل مى دهد
صائب از قيد فرنگ عقل مى گردد خلاص
هر که دين و دل به آن مشکين سلاسل مى دهد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید