شماره ٧٩٤: به گوشم ناله اغيار دردآلود مى آيد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش چهارم

افزودن به مورد علاقه ها
به گوشم ناله اغيار دردآلود مى آيد
درين محفل زچوب بيد بوى عود مى آيد
مگر بال و پر همت به فريادم رسد، ورنه
چه قطع راه شوق از پاى خواب آلود مى آيد؟
زتمکين تو صبح محشر از جا برنمى خيزد
تو گر قامت بر افرازى قيامت زود مى آيد
نبيند مرگ تلخ عاشقان را هيچ سنگين دل!
هنوز از بيستون فرياد دردآلود مى آيد
که خود را بر دل ما خاکساران مى زند يارب؟
که آه از سينه چون زنبور خاک آلود مى آيد
گهر بر صفحه آيينه خود را چون نگه دارد؟
عرق از چهره صافش به دامن زود مى آيد
اگر دل را سبک خواهي، به لب مهر خموشى زن
که دود دل برون زين روزن مسدود مى آيد
کسى کاينجا نشويد چهره از اشک پشيمانى
به صحراى جزا با روى گردآلود مى آيد
زحيرانى همان در وادى سرگشتگى محوم
اگر پيشانيم بر کعبه مقصود مى آيد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید