حكايت
يكى را عسس دست بر بسته بود
همه شب پريشان و دلخسته بود
به گوش آمدش در شب تيره رنگ
كه شخصى همى نالد از دست تنگ
شنيد اين سخن دزد مغلول و گفت
ز بيچارگى چند نالي؟ بخفت
برو شكر يزدان كن اى تنگدست
كه دستت عسس تنگ بر هم نبست
مكن ناله از بينوايى بسى
چو بينى ز خود بينواتر كسى
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده