«مهرنوش» در غزلستان
- فردوسی
- «مهرنوش» در شاهنامه فردوسی
- یکی نام بهمن دوم مهرنوش
سیم نام او بد دلافروز طوش - چو نوشاذر و بهمن و مهرنوش
برفتند یکسر پر از جنگ و جوش - دو پور تو نوشآذر و مهرنوش
به خواری به سگزی سپردند هوش - برادرش گریان و دل پر ز جوش
جوانی که بد نام او مهرنوش - برآویخت با او همی مهرنوش
دو رویه ز لشکر برآمد خروش - در آوردگه تیز شد مهرنوش
نبودش همی با فرامرز توش - چو تابوت نوشآذر و مهرنوش
ببینی تو در آز چندین مکوش - دو جنگی چو نوشآذر و مهرنوش
که از درد ایشان برآمد خروش - بدین داستان زد یکی مهرنوش
پرستار با هوش و پشمینه پوش - چو بنشست گریان بشد مهرنوش
پر از درد با ناله و با خروش