«گرشاسپ» در غزلستان
- فردوسی
- «گرشاسپ» در شاهنامه فردوسی
- چو شاه یمن سرو دستورشان
چو پیروز گرشاسپ گنجورشان - اگر زادشم تیغ برداشتی
جهان را به گرشاسپ نگذاشتی - چو گرشاسپ و چون قارن رزم زن
جز این نامداران آن انجمن - بکوشید با قارن رزم زن
دگر گرد گرشاسپ زان انجمن - پسر بود زو را یکی خویش کام
پدر کرده بودیش گرشاسپ نام - چو گودرز و چون رستم و گستهم
چو برزین گرشاسپ از تخم جم - بزرگست و گرشاسپ بودش پدر
به گیتی بدی خسرو تاجور