شماره ٥٣٧: لب از تو وز شکر پيمانه اى چند
لب از تو وز شکر پيمانه اى چند
رخ از تو وز ختن بتخانه اى چند
چو در پيمودن آرى خرمن حسن
روان کن سوى ما پيمانه اى چند
درازى هست در موى تو چندان
که مى بايد به هر مو شانه اى چند
بيازارد گرت زان شانه مويى
به پيشت بشکنم دندانه اى چند
سر آن روى آتشناک گردم
بيايد شمع را پروانه اى چند
به زلف و عارضت دلهاى سوزان
شب است و آتش و ديوانه اى چند
مخسپ امشب که از بى خوابى خويش
بگويم پيش تو افسانه اى چند
ز چشمم دانه دانه مى چکد آب
چو مرغان قانعم با دانه اى چند
خوشم با عشق تو بى عقل و بى جان
نگنجد در ميان بيگانه اى چند
بر آگرد دلم کز جستجويت
مرا هم کشته شد ويرانه اى چند
براتم کن ز لب بوسى و بنويس
هم از خون دلم پروانه اى چند
وگر نيشى زند از غمزه مست
ز خسرو بشنود افسانه اى چند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده