شماره ٥١٥: چه نکهت است که باد بهار مى آرد؟

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش پنجم

افزودن به مورد علاقه ها
چه نکهت است که باد بهار مى آرد؟
که هوش مى بدر از دل، قرار مى آرد
شکوفه اى که ز طرف چمن هوا گيرد
کبوترى است که پيغام يار مى آرد
وصال گل به کسى مى رسد که چون شبنم
به گلشن آينه بى غبار مى آرد
غبار حيرت اگر ديده را نپوشاند
که تاب جلوه آن شهسوار مى آرد؟
دل آن رياض که سرو تو جلوه گر گردد
دل شکسته صنوبر به بار مى آرد
مرا چو برگ خزان ديده مى کشد بر خاک
رخى که رنگ به روى بهار مى آرد
کدام لاله ز چشم تر آستين برداشت؟
که سيل لخت دل از کوهسار مى آرد
چه نعمتى است که بى حاصلان نمى دانند
که تخم اشک چه گلها به بار مى آرد
به خاکسارى من نيست هيچ کس صائب
که ديدنم به نظرها غبار مى آرد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید