شماره ٦١٧: ازين بساط کسى شادمانه برخيزد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش پنجم

افزودن به مورد علاقه ها
ازين بساط کسى شادمانه برخيزد
که از سر دو جهان عارفانه برخيزد
مدار دست ز دامان آه نيمشبى
که دل ز جاى به اين تازيانه برخيزد
اثر ز عاشق صادق درين جهان مطلب
که گرد راست روان از نشانه برخيزد
مآل تفرقه جمعيت است آخر کار
دل دو نيم به محشر يگانه برخيزد
قدم برون منه از شارع ميانه روى
که از کنار غم بيکرانه برخيزد
ز درد هر سر مو بر تنم زبانى شد
به قدر سوز ز آتش زبانه برخيزد
ز طرف دامن گل آستين فشان گذرد
غبار هرکه ازين آستانه برخيزد
ملاحت تو برآورد گرد از دلها
ز خاک شور محال است دانه برخيزد
اگر به گل گذري، با کمال بيدردى
ز سينه اش نفس عاشقانه برخيزد
ز شعله بال سمندر نمى کند پروا
به مى چه پرده شرم از ميانه برخيزد؟
نفس شمرده زن اى بلبل نواپرداز
که رنگ گل به نسيم بهانه برخيزد
چو لاله مرهم داغش ز خون بود صائب
سياه بختى هرکس ز خانه برخيزد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید